روزگــار عجیبی شــده…
حتی وقتی میخـندیـم
منظـورمـان چیـزه دیگـریست …!!

دَم از بازی حکم میزنی!
دَم از حکم دل میزنی!
پس به زبان “قمار” برایت میگویم!
قمار زندگی را به کسی باختم که “تک” “دل” را با “خشت” برید!
باخت ِ زیبایی بود!
یاد گرفتم به دل ، “دل” نبندم!
یاد گرفتم از روی “دل” حکم نکنم!
دل را باید بُــر زد جایش سنگ ریخت که با خشت تک بــُری نکنند!

با خطی زیبا در آخرین صفحه اش نوشته بود :
مراقب باش؛
دست روزگار هلت میده …
ولی قرار نیست تو بیفتی …
اگر بی تاب نباشی و خودت را به آسمان گره زده باشی اوج میگیری …
به همین سادگی …

همیـشه سکـوت خــوب نیــست

گـاهـی خُـرد میشوی زیـر بـار حـرفهـای نـگفتـه

غافـل از اینکـه بــه تـو تـهمـت بـی جنـبگـــی میــزننــد…

دیگر آرزویـــی ندارم!

اگر خودم نـــه ،

حداقـــل

موهایــم سپیــد بختــــ شدند عاقبتـــ !

گرگ شده اند اینروزها…

کافی است سر به زیر باشی با بره اشتباهت میگیرند

خیز برمیدارند برای دریدنت

نباید شیشه را با سنـــــــــگ بازی داد !
نباید مست را در حال ِ مستــــــی . . .
دست ِ قاضـــــــــی داد !
نباید بی تفاوت !
چتر ماتـــــــــــــــــم را . . .
به دست ِ خیــــــــــــــــس باران داد !
کبوترها که جز پرواز ، آزادی نمی خواهند !
نباید در حصار میـــــــــــــله ها
با دانه ی گنــــــدم . . . به او تعلیم مانـــــــــــدن داد

 این روزها که می گذرد

یک ترانه تلخ

قصه ی تنهایی های مرا می سراید

سمفونی گوش خراشی است

روزهاست پنبه دگر فایده ندارد

......باید باور کنم

تنهایم

 بچه بودیم دخترا عاشق عروسک بودن و پسرا عاشق مردای قوی .

 بزرگ شدیم دخترا عاشق مردای قوی شدن و پسرا عاشق عروسک ...